maatschappelijke inzet TeamNL

“Ik heb ontdekt dat ik de onderzoekswereld ook heel leuk vind, dus wie weet kom ik daar na de topsport in terecht”

“Er is al veel meer mogelijk dan toen ik mijn operatie onderging, maar er is nog veel méér nodig”

Via een teamgenoot raakte Yara bekend met Stichting Hartekind: een stichting die zich inzet voor hogere overlevingskansen voor kinderen met een hartafwijking. “Zelf kende ik de stichting nog niet, en dat is voor veel mensen het geval. Daarom zet ik me als ambassadeur graag in voor meer naamsbekendheid.” Yara toont het Stichting Hartekind-logo op haar trainingskleding, waarmee ze een groot publiek hoopt te bereiken. “Maar de stichting kan mij ook inzetten bij evenementen en ik sta er altijd voor open om mee te werken als er een video wordt opgenomen. Ook is er ieder jaar een Hartekindgala, waar geld opgehaald wordt. Daar probeer ik natuurlijk bij te zijn, ondanks dat dat met een volle sportagenda vaak lastig is.” Yara zal als ambassadeur ook regelmatig items of clinics verloten. “Wat veel mensen denk ik niet weten, is dat een hartafwijking doodsoorzaak nummer 1 is bij kinderen”, vertelt ze. “Dankzij jarenlang onderzoek is er al veel meer mogelijk dan toen ik mijn operatie onderging, maar er is nog veel méér nodig. Omdat deze doelgroep heel dicht bij mij staat, wil ik me daar graag voor inzetten.”

In de zomer van 2023 stond Yara weer in het Sophia Kinderziekenhuis. Ditmaal niet als patiënt, maar als onderzoeker. “Mijn studie Bewegingswetenschappen doe ik al jarenlang grotendeels op afstand, naast mijn topsport. Deze zomer was dat anders: op de dagen dat ik in het ziekenhuis werkte, kon ik daar ook slapen. En op de andere dagen zat ik in Heerenveen om te trainen. Een pittige combinatie, maar wel heel belangrijk, leuk en leerzaam om te doen. Nu mijn afstuderen eraan komt, wilde ik weleens proeven van de mogelijkheden na mijn topsportcarrière. Welke werkvelden zijn er? Wat vind ik leuk? Toen deze opdracht in Rotterdam op mijn pad kwam, wist ik direct dat ik die kans moest pakken.” Drie dagen per week deed Yara voor haar afstudeeropdracht onderzoek naar verschillende manieren om de hartslag van kinderen met een hartafwijking te monitoren. “We willen hartekinderen zo veel mogelijk in staat stellen te sporten en te bewegen, maar wel op een veilige manier. Het monitoren van de hartslag is nu nog moeilijk en redelijk belastend voor kinderen. Tijdens mijn onderzoek gaf ik kinderen een soort sporthorloge en een shirtje mee, waarmee de hartslag geregistreerd wordt. Ook kregen kinderen een vragenlijst mee om erachter te komen of ze deze ‘wearables’ als comfortabel ervaren. De eerste data zien er heel hoopvol uit, dus dat is heel erg leuk!”

Zo komen de verschillende werelden van Yara dus samen, terwijl ze haar blik alvast een beetje op de toekomst kan richten. “Alle metingen zijn klaar en ik moet nu alleen nog maar schrijven over mijn onderzoek”, vertelt de shorttrackster, die inmiddels alweer druk is in die andere wereld: het schaatsen. “Als ik straks afgestudeerd ben, kan ik daar door mijn schaatscarrière natuurlijk nog even niets mee.” Toch heeft ze het altijd belangrijk gevonden om te blijven studeren, zodat ze ook na haar topsportcarrière vele kanten op kan. “Ik heb het altijd leuk gevonden dat mijn studie Bewegingswetenschappen veel raakvlakken heeft met mijn sport. De topsportwereld kende ik natuurlijk al goed, nu wilde ik eens kijken wat daarbuiten mogelijk was. Ik heb ontdekt dat ik de onderzoekswereld ook heel leuk vind, dus wie weet kom ik daar na de topsport in terecht. Ik zou ook in de sport kunnen blijven werken, zoals mijn zus Sanne. Zij werkt bij NOC*NSF en ondersteunt topsporters via TeamNL@work bij de voorbereiding op hun volgende carrière. Ik zie mijzelf mogelijk ook in de toekomst werkzaam in de sport, maar dan als wetenschapper om met innovaties aan de slag te gaan.”

Ook bij Stichting Hartekind ziet ze die link met sport. Om geld op te halen werd bijvoorbeeld eerder al geschaatst op de Weissensee en gefietst in de Pyreneeën, Nijmegen en op de Utrechtse Heuvelrug. Haar volle sportagenda laat het niet toe om overal bij aanwezig te zijn, maar op afstand doet ze net zo veel. “Ik voelde direct een klik met Stichting Hartekind en vind het heel fijn om zo betrokken te zijn.”

Zeven jaar oud was Yara van Kerkhof, toen ze in het Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam een openhartoperatie onderging. Haar ouders merkten op dat ze vaak moe was en niet goed groeide, waarna werd vastgesteld dat ze een ASD had: een gaatje tussen de boezems van het hart, waardoor er iets misging in de doorstroming van het bloed. De operatie verliep goed en Yara reed naar eigen zeggen na een paar dagen alweer op een fietsje door de ziekenhuisgangen. “Ik moest natuurlijk nog wel een paar keer voor controle naar het ziekenhuis, maar al vrij gauw na de operatie kon ik weer sporten en spelen. Ik ben heel erg dankbaar dat één operatie voor mij genoeg was en ik mijn dromen kon volgen. Dat gun ik ieder hartekind, maar daar is nog wel een weg te gaan.”

In het ambassadeurschap voor Stichting Hartekind komen voor olympisch kampioen en TeamNL-shorttrackster Yara van Kerkhof meerdere werelden samen. Ze werd zelf op zevenjarige leeftijd geopereerd aan haar hart en deed voor haar master in de zomer van 2023 onderzoek naar het monitoren van de hartslag bij kinderen met een hartafwijking. “Ik kon mijn dromen volgen. Dat gun ik ieder hartekind.”

Yara van Kerkhof

“Ik wilde eens kijken wat er buiten de topsportwereld mogelijk was”